نام شعر: فاصله

فاصله

یه روزی یه  اسم آشناتوی گوشم صدا کرد

اونقدرصداش قشنگ  بود که دلم فنا کرد

عشق وامیدو تودلم  یهویی به لرزه انداخت

توی قمار زندگی  این بازی وبه اون باخت

 نمیدونم چه جوری شد که اون دل به دلم داد

مونده بودم از خوشحالی جیغ بزنم یا فریاد

اما طولی نکشید که دست تقدیر اونو از من گرفت

لعنت به این روزگار لعنت به این سرنوشت

کی فکرشو می کردش قصه ام اینجوری تموم شه

آرزوهای رنگیم یکی یکی حروم شه

الهه تو زندگیم الی تو غصه هام شد

جای پرش تو قلبم فکرتو لحظه هام شد

فاصله ها همیشه آدمو داغون میکنه

زندگی آدما رو بد جور دگرگون میکنه

درست این راه دور فاصله انداخته بینمون

اما بیا این مدتم باهام صاف و صادق بمون

اگه رسیدیم ما به هم این کار سرنوشته

اگه که نه غم نداره موعد ما بهشته

نظر یادتون نره