نام شعر: محکوم به چه تقصیری

محکوم به چه تقصیری

                                 دگــر سـراغی ز مـن خســته دل نمـی گیـری  

                                                                                          نکـند از مـن سـرگشته حیـران سیری

                                 آن زمانی که به بند دلت ای دوست گرفتار شدم               

                                                                                          در جـوانی که عجب تجربه کـردم پیری

                            مـن که از عشـق تو رســوا شـدم ورسـوایم

                                                                                          از چـه این گونه ز رسوایی من دلگیری

                               نـــاله بشنــو ز مــن وهــفت بنــد نـای مـن

                                                                                           که اگر ناله کنم تو ز سوز دلم آتش گیری

                               کم نبودم این همه جورو جفایی که تو بر من کردی

                                                                                           که چنین جور و جفای دگر از سر گیـری

                                ســـر زد چــه گناهــی ز مــن ای عـاشق شیـدا

                                                                                          مستوجب آتش شدم آخر به چه تقصیری

                                                   محکوم بگشتم به در دادگه عشـق تو ای وای

                                                   محکوم شدم اما به چه جرمـی و چه تقصیری؟

نظر یادتون نره